برندینگ لاکچری

در آغاز فقط لوکس بود!

لوکس گرایی را در همه جا می توان یافت ! یا حداقل می توان واژه ی لوکس را همه جا دید .

لوکس گرایی در صنعت مُد حضور دارد و مُد برای لوکس بودن مفید است ، امروزه شاهد هستیم که هر محصولی تمام تلاشش را می کند که خودش را لوکس معرفی کند یا حداقل برای گروهی از افراد لوکس به شما آید. ( این را به راحتی می توانید با یه جست و جوی کوچک در تبلیغات و آگهی های مربوط به مبلمان ، خانه ، ساعت و پوشاک ببنید)

اما آیا واقعا هرآنچیزی که به آن لوکس می گوییم ، لوکس است ؟؟ و آیا می شود همه چیز را به عنوان محصولی لوکس شناخت؟

با اندکی جست و جو متوجه می شویم که استفاده از واژه ی لوکس این روزها به واژه ای شایع و همه پسند تبدیل شده است و تولیدکنندگان و فروشندگان به افزایش استفاده از واژه هایی نظیر لوکس در دسترس ، لوکس واقعی ، لوکس جدید ، سوپر لوکس و ... روی آورده اند ( در کمال ناباوری تبلیغی با بیان لوکس اقتصادی نیز در بیلبردهای تهران مشاهده شده است ! که احتمالا یا طراح درکی از لوکس بودن نداشته یا مخاطبان و شعورمخاطب را در نظر نگرفته است )

از این توصیف ها و صفات می شود به راحتی فهمید که واژه ی لوکس برای مردم دیگر شفاف نیست و لاکچری بودن و لوکس بودن برای مخاطبان نیاز به توضیح دارد.

برندینگ لاکچری یا برندسازی لاکچری که نتیجه اش خلق یک برند لوکس است درست در همین جا وارد جریان کاری می شود . جایی که همه سعی در قراردادن محصولاتشان در طبقه محصول لوکس دارند و لاکچری بودن فقط یه واژه ی بی عمق و سطحی شده است. شما به کمک برندینگ لاکچری به خلق مفهومی می پردازید که به واسطه ی آن فرد بتواند درک کند لوکس بودن یک مفهوم عمیق است و او را از دنیای عمومی جدا می کند و جزء دسته ای از افراد با تعهدات اجتماعی خاص قرار می دهد ، از طرفی برندینگ لاکچری به مخاطب این اطمینان را می دهد که با قرارگرفتن در طبقه ی مخاطبان برند ، تضادهای موجود در مورد لوکس گرایی دیگر در وی اثری ندارد.

در فضای برندینگ لاکچری حتما باید بدانیم که لوکس گرایی در ذهن مخاطبان در دو سطح برند و محصول تعریف می شود و وقتی به مخاطب در مورد یک برند لوکس گفته می شود در ذهن مصرف کنندگان تداعی مشخصی از لوکس گرایی تصویر می بندد ( تداعیاتی مثل طیف رنگ طلایی ، معابد یونانی ، زندگی های خاص و شاید قیمت بسیار بالا ) اما وقتی صحبت از یک محصول لوکس به میان می آید ناخواسته ذهن دنبال یک برند لوکس می گردد که بتواند محصول را به آن مرتبط کرده و ادعای مطرح شده را بپذیرد . این پذیرش با توجه به مفهوم برند و شخصیت برند – که در مورد برندهای لوکس پر رنگ تر و حساس تر بوده –در مورد افراد متفاوت است .

برندسازی لاکچری یک مفهوم عمیق است که براساس مدل های تعریف شده پیاده سازی می شوند و با توجه به جامعه ی هدف و مخاطبان طراحی و اجرا می شوند .  این مفهوم فراتر از کیفیت قرار دارد . به قول رِمی کراگ : تفاوت میان باکیفیت و لوکس تفاوت خیلی خوب و احساس برانگیز است . در برندسازی لاکچری ایکه فقط به بالاترین سطح کیفی برسید کافی نیست ، چیزی که باید به بالاترین سطح خودش برسد احساسات مخاطب است . از طرفی محصولات شما باید سمبل شکوه ، ثروت ، زیبایی و جذابیت باشند و در واقع به اندازه ی کافی توجه برانگیز باشند تا در جایگاه یک محصول لوکس قرار بگیرند ( عدم تطابق ادعای برند و عملکرد برند آسیب های جدی به برند وارد می کند)

در طراحی هویت یک برند لوکس باید جوری عمل شود که گویی این برند استاد بزرگ سلیقه است و تمامی مخاطبان هم همین عقیده را دارند . پس رعایت جزئیات و ترفندها بسیار مهم است .در این فضا باید دقت شود که بعد کیفی یک برند لوکس انباشت پذیر نیست ( یعنی هیچ کس یک جواهر کارتیه را با شمردن تعداد الماس هایش قیمت گذاری نمی کند ، ارز جواهر کارتیه به عنوان یک محصول لوکس بیش از اجزای آن است ) و شخصیت لوکس برند مدیون ارزشی است که به مخاطبان ارائه می دهد ( بدین معنا که یک خودروی رولز رویس به واسطه ی جابه جا کردن صاحب آن از منزل به محل کار و بالعکس ارزشمند شمرده نمی شود – مدیریت و طراحی هوشمندانه تک تک المان ها در تک تک موارد باهم شاهکار و معجزه ای به نام رولز رویس را خلق می کند)

موضوع مهم دیگری که در مورد برندسازی لاکچری در نظر میگیریم عبارت " عالی آری ، قابل مقایسه هرگز " است . این موضوع ، موضوعی مهم است که باید در مبحث برندسازی ، تعهدات ، شخصیت و مدیریت یک برند لوکس بدان توجه شود.  برند لوکس طبیعتی خود مختار و خود محور دارد . این برند باید به شیوه ای طراحی شود که هیچ استانداردی به جز استانداردهای سخت گیرانه و غیر معمول خود را نپذیرد (  هیچ کس مسیحیت و بودیسم را از روی تعداد نمازها و نوع عبادتشان مقایسه نمی کند ، در واقع عقاید و استانداردهای هر دو مکتب بنا به جهان بینی خودشان تعریف می شود) این استانداردها باید در قواعد تجاری نیز جاری باشد ، نوع قیمت گذاری ، نحوه فروش ، نوع گفتمان و مذاکره و ...در واقع یک برند لوکس در طولانی مدت وظیفه ی خلق رگه هایی از فرهنگ را دارد ( رولکس ، فقط  زمان را نمی گوید ، رولکس خاطرات را بازگو می کند)

در باب برندسازی لاکچری موارد و نکات بسیار مهم و حیاتی ای وجود دارد که به هیچ عنوان نمیشود از آن ها اغماض کرد و نادیده گرفتن هر کدام آسیب های شدیدی را در طولانی مدت بر بدنه ی برند وارد خواهد کرد .  مواردی از جمله وفادارسازی ، غلبه بر رقیب در فکر مخاطبان ، تعریف مزیت رقابتی و ... . امیداوریم بتوانیم در مسیر درست برندسازی لاکچری در کشور قدمی مثبت برداریم.